دانشکده موفقیت

روز شخصی که عاشق کوهنوردی بود به تنهایی از یکی از کوههای بلند منطقه خود بالا رفت ه‌ا آنچنان سرد و مه آنچنان زیاد بود که راه خود را گم کرد و به بیراه رفت ناگهان پایش لغزید از دره به پایین افتاد به لطف طنابی که بخود بسته بود به پایین دره پرتاب نشد و بین هوا و زمین اویزان ماند. بسیار نا امید شد چراکه هیچ کس را در ان حوالی ندیده بود. نا امیدانه فریاد کشید و درخواست کمک کرد. بارها و بارها اما از کمک خبری نبود. طاقتش به پایان زسیده بود پس با قلبی شکسته از خدا طلب کمک کرد. اشک. ریخت و از خدا خواست اگر از این مهلکه نجات یابد چنین و چنان میکند. بعد از مدتی زاری و تضرع ناگهان صدایی شنید که ای گرفتار طناب را ببر. فکر کرد که کابوس میبیند اما باز صدا را شنید که طناب را ببر. 

با خود فکرد کرد من از خدا درخواست کمک کردم انوقت پیام می رسد طناب را ببر عجب. حتما دیوانه شده ام. صبح وقتی گروه نجات بدن بی جان کوهنورد را یافت که تنها ۲ متر با زمین فاصله داشت. 

نکته اینکه گاهی اتفاقات برای ما عجیب است اما در انتها به سود ما خواهد بود. 

در بخش قبل آموختیم که برای هرگونه تغییر که علاقمند هستیم در خود ایجاد کنیم بجای تغییر در رفتار (معلول) می بایست در انگیزه (علت) تغییر ایجاد کنیم. حال این علت یا به عبارت دیگر انگیزه چه می باشد. این علت هرچه باشد نهایتا به دو نیروی کلی برخورد میکنیم. نیروی رنج یا لذت. همه رفتار و احساسات ما یا برای جلوگیری از رنجی است که ما انجام می دهیم یا برای لذت بردن.

زندگی ما نهایتا در این دو نیرو خلاصه میشود جلوگیری از رنج یا بردن لذت و همه رفتارهای ما نیز به نوعی درگیر این نیروهاست. فرض کنید شخصی وجود دارد که خیلی دروغ میگوید. افراد دروغگو معمولا در ابتدا برای اینکه رنجشی به آنها وارد نشود شروع به دروغ گقتن میکنند و بعد از مدتی از اینکار لذت می برند.

اکثر افراد علاقمند هستند که آنچه دارند را حفظ کنند (رنج نداشتن آن رانکشند) تا اینکه لذت چیز جدیدی را بکشند. این همان اینرسی است که باعث میشود اکثر افراد در برابر تغییر از خود مقاومت نشان دهند حتی اگر مطمئن باشند تغییر برای آنها اتفاقات خوبی به دنبال خواهد داشت. همین دلیل است که باعث میشود افراد ترجیح دهند به وضعیت متوسط خود قانع باشند تا اینکه با تغییر به دنبال وضعیت عالی باشند این یعنی دست به ریسک نمی زنند و ما بارها شنیدیم که موفقیتهای بزرگ پشت سر ریسکهای بزرگ ظاهر میشود. این موضوع باعث میشود که در جهان تنها 5 درصد ثروتمند داشته باشیم و سایر افراد در طبقه متوسط یا ضعیف باقی بمانند.

گاهی ما تمایل به انجام کاری داریم ولی مدام آنرا به تعویق می اندازیم این به این دلیل است که در حال حاضر انجام دادن کار دردناک تر از انجام ندادن آن است. ما انچنان کار را به تعویق می اندازیم تا رنجشی ایجاد شود که مارا وادار به انجام کار کند. نمونه بسیار واضح این موضوع دندان است ما انچنان ویزیت دندانپزشک  را به تعویق می اندازیم تا دندان درد بگیریم و این مثالی آشنا برای همه افراد است.

در نتیجه برای تغییر در علت همیشه نیروهای رنج و لذت را در نظر داشته باشید برای کارهایی که می خواهید ترک کنید رنجهای حاصل از انجام کار را در نظر بگیرید و برای عادت به کاری لذتهایی که از انجام کار به زندگی ما وارد خواهد شد را بزرگ کنید.

همه ما بیصبرانه در پی تغییر در خود هستیم چرا که انسان کامل نیست و لازمه رسیدن به تکامل تغییر مداوم هست. همه ما دوست داریم عادت های خوبی در خود ایجاد کنیم و عادتهای بد را از شخصیت خود حذف کنیم. این خواسته تمام افراد هست و هیچ استثنایی نداره. اگر ما قادر به تغییر در خود نباشیم تمام زندگی درجا خواهیم زد و هیچ پیشرفتی نخواهیم داشت.

قانون علت و معلول هم معرف حضور همه هست. این قانونی جهانی و به طور خلاصه میگه برای هر پدیده علتی وجود داره. هر جا اتفاقی داره میوفته حتما دلیلی پشتش هست. اگر بارون میاد به دلیل وجود ابرهاست. اگر روز  هست به دلیل وجود خورشید. اگر شما عصبانی هستید حتما علتی داره که عصبانی شدید یا اگر خوشحالید حتما به دلیلی احساس خوشحالی میکنید.

همیشه به یاد داشته باشید یه تغییر خوب یه تغییر پایدار و ماندگاره یعنی اگر تغییری کوتاه مدت به خود بدهید و دوباره برگردید به روال گذشته در اصل این تغییر هیچ ارزشی نداشته و نمیتونه باعث پیشرفت شما باشه.

برای اینکه تغییر پایدار باشه ما باید ریشه یا به عبارت دیگه علت رو از بین ببریم در غیر اینصورت با تغییر معلول همیشه تغییر کوتاه مدت خواهید داشت.

باید کار ریشه ای انجام بشه یا به قول قدیمیها دندون خراب رو از ریشه کند.

حالا شما یه رفتار بد دارید که میخواهید تغییر بدید از اونجایی که این رفتار معلول هست نمیتونید با تغییر اون یه تغییر پایدار داشته باشید بلکه باید ریشه این رفتار رو پیدا کنید و تغییر بدید به همین راحتی. مثلا عصبانیت. شما عصبانی میشید به دلیلی (علت) و حرفهایی میزنید که بعدا به شدت از اونها پشیمون میشید. شاید این حرفها به قدری بد باشند که دل شریک زندگیتون رو بشکنن یا باعث جریحه دار شدن غرور کسی بشن و هیچگاه دیگه نشه جبرانشون کرد.حالا فرض کنید میخواهید این رفتارو تغییر بدید شما نمیتونید توی عصبانی شدن تغییری ایجاد کنید بلکه باید دلیل عصبانی شدن رو تغییر بدید. به طور مثال شما انتقاد پذیر نیستید و به محض انتقاد ازتون از کوره در می رید.اینکه بگید دفعه بعد که کسی انتقاد کرد عصبانی نمیشم موجب تغییر نخواهد شد بلکه شما باید انتقاد ناپذیری رو تغییر بدید. مثلا به جنبهای مثبت انتقاد سازنده فکر کنید به اینکه به جای عصبانی شدن به هر انتقادی به خوبی فکر کنید و اگر درست بود سعی کنید فکر به حالش کنید و اگر هم غلط بود بتونید در کمال ارامش از خودتون دفاع کنید. در این جور مسایل همیشه کسی که عصبانی میشه بازنده خواهد بود و همه حق را به نفر درگیری میدن حتی اگه انتقادش به دور از واقعیت باشه.

اگر این مطلب برای شما سودمند بود لطفا کامنت بذارید یا اگه نجربه ای توی این زمینه دارید که شاید برای کسی مفید باشه.ممنون

منتظر مطالب بعدی ما از آنتونی رابینز باشید